Cmentarz wojenny w Wólce Łasieckiej choć nie wygląda imponująco ma ciekawą historię, która jest dowodem, iż garstka osób nawet po 100 latach potrafi przywrócić pamięć zapomnianych żołnierzy. Cmentarz w Wólce Łasieckiej powstał w 1915 roku – pierwsze pochówki miały miejsce na początku stycznia 1915 roku o czym świadczą daty 5-6 styczeń na płytach nagrobnych , oraz potwierdzają je zapisy w kronice 226 Rezerwowego Pułku Piechoty. Z inskrypcji na pozostałych zachowanych płytach wiemy, że pochowani zostali tu również żołnierze z 225 Rezerwowego Pułku Piechoty oraz z 21 Rezerwowego Batalionu Strzelców wchodzących w skład 49 Rezerwowej Dywizji. Dzięki zachowanej w archiwum Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie fotografii można było odtworzyć inskrypcję z pomnika centralnego :
WIERNYM AŻ DO ŚMIERCI TOWARZYSZOM
Z REZERWOWEGO PUŁKU PIECHOTY 226 Z DUMĄ I WDZIĘCZNOŚCIĄ
Najciekawszym obiektem na terenie cmentarza jest stela nagrobna Ernsta Hardera z 5 Baterii Rezerwowego Pułku Artylerii Polowej Gwardii z inskrypcją w języku niemieckim, której treść po przetłumaczeniu brzmi:
GDY ZGAŚNIE PŁOMIEŃ W UKOCHANYCH OCZACH
GDY PĘKAĆ BĘDZIE SERCE,
NIECH PRZEMÓWIĄ ŁZY.
PANIE BOŻE NIE OPUSZCZAJ MNIE.
MIŁOŚĆ NIE PRZEMIJA NIGDY.
Cmentarz ten na niemal 100 lat uległa zapomnieniu. W 2010 roku grupa osób którym nie było obojętne co dzieje się z tym miejscem podjęła pierwsze prace nad oczyszczeniem terenu nie tylko z porastających go zarośli, ale także z dzikiego wysypiska śmieci. Po oczyszczeniu terenu znaleziono na nim jedynie rozbity pomnik centralny, siedem płyt nagrobnych, jedną stelę. Następnie okazało się, że ruszają pracę przy autostradzie A2 i przez teren cmentarza ma przechodzić pas bezpieczeństwa, jednak GDDKiA dokonała korekty planów, co pozwoliło zachować cmentarza. Odzyskano też część płyt nagrobnych, które powróciły na cmentarz.
Współrzędne GPS:
52°03’36.0″N 20°08’56.4″E
52.060000, 20.149000